HPV – szczepienie

Badanie szyjki macicy na obecność komórek nowotworowych zwane wymazem lub cytologią zaleca się przeprowadzenie każdej kobiecie przed ukończeniem osiemnastego roku życia. Zaleca się również przeprowadzać cytologię raz w roku. Rezultaty badania podaje się w stopniach od pierwszego do piątego, wyrażających prawidłowość lub patologię w komórkach pobranych z szyjki macicy. Stopień pierwszy i drugi jest prawidłowy. Co do częstości występowania, rak szyjki macicy jest drugim nowotworem u kobiet.
hpv
Nieprawidłowość wyniku wymaga dokonania kolejnych badań. Jeśli wykrycie nieprawidłowości wynikającej z obecności wirusa brodawczaka ludzkiego HPV będzie dokonane szybko, wtedy można liczyć na wyleczenie. Najpewniej wirusa HPV wykrywa test DNA HPV. Wszystko zależy również od typu wirusa, ponieważ jego typ określa stopień progresji zmian. Stosuje się w tym wypadku metody molekularne, które pozwalają określić typ wirusa. Obecność komórek nowotworowych wymaga biopsji i wziernikowania pochwy. Badanie szyjki macicy jest zabiegiem bezbolesnym. Badania ginekologiczne mają na celu ochronę pacjentki przed złośliwym nowotworem, który stanowi duże niebezpieczeństwo dla życia. Częste poddawanie się badaniom pozwala na wczesne wykrycie jakichkolwiek zmian nowotworowych i podjęcie leczenia.

Cytologia i kolposkopia są metodami, które pozwalają wykryć raka szyjki macicy z prawie 100% skutecznością. Jest to bardzo ważne, ponieważ wczesne wykrycie jest podstawą sukcesu wyleczenia pacjentki z choroby. Przeciwko wirusowi HPV można się zaszczepić. Jest to jedna z metod zaradczych. Poza tym, regularne wizyty u ginekologa są w tym przypadku bardzo zalecane.
Jak do każdego szczepienia należy jednak i do szczepienia przeciw HPV podchodzić ostrożnie.

Pigułki antykoncepcyjne

Antykoncepcja jest metodą zmierzającą do niedopuszczenia do zajścia w ciążę, czyli zapłodnienia komórki jajowej. Mechaniczne środki antykoncepcyjne po prostu nie dopuszczają do połączenia się plemnika z komórką jajową. Inną grupę stanowią środki chemiczne, plemnikobójcze jak również preparaty hormonalne. Pigułki antykoncepcyjne należą do najbardziej skutecznych. W większości, preparaty te zawierają dwa związki chemiczne o działaniu porównywalnym z naturalnymi żeńskimi hormonami płciowymi. Środek ten zahamowuje jajeczkowanie, a więc w kontakcie z nasieniem nie dochodzi do zapłodnienia.

Procedura przyjmowania pigułek antykoncepcyjnych zakłada branie ich przez okres 21 dni, codziennie o tej samej porze. Należy również zrobić w tym czasie siedmiodniową przerwę, poprzedzoną kolejnym 21 dniowym etapem przyjmowania tabletek. Tylko jeden hormon, będący syntetyczną pochodną hormonu ciążowego wchodzi w skład pigułki, która zawiera niskie dawki tego hormonu. Istnieją również określone procedury w przypadku pominięcia dawki, które zapewniają bezpieczeństwo i skuteczność terapii.

Niektóre kobiety źle tolerują doustne preparaty antykoncepcyjne. W przypadku problemów gastrycznych warto aby poza lekarzem ginekologiem wypowiedział się też gastrolog, który może zwrócić uwagę na podjęcie działań zmierzających do lepszej tolerancji pigułek antykoncepcyjnych przez układ pokarmowy.

Przeciwwskazania w tego rodzaju działaniach antykoncepcyjnych jest uprzednie upewnienie się, czy kobieta nie jest już w ciąży. Aktywność substancji chemicznych, syntetycznych hormonów może bowiem niekorzystnie wpłynąć na płód, a nawet doprowadzić do poronienia.

Badanie ginekologiczne

Każda kobieta, zarówno młoda, jak i dojrzała powinna mieć swojego ginekologa. Badania powinny odbywać się regularnie, dzięki czemu można zapobiegać różnym chorobom. Warto zadać o swoje zdrowie. Tym bardziej, że badanie ginekologiczne nie boli, o ile jest prawidłowo wykonane. W zależności od stanu zdrowia powinno się wykonać co pół roku, co rok badanie cytologiczne. Próbkę do badania cytologicznego powinno się pobrać przy pomocy specjalnej szczoteczki. Aby diagnostyka była pełna, konieczne jest wykonanie kolposkopi, czyli oglądania w znacznym powiększeniu. Cytologia jest najefektowniejsza w przypadku rozpoznania zmian przed nowotworowych a także wczesnonowotworowych. Jedną z najczęstszych zmian jest choroba zwana nadżerką, którą leczy się na wiele sposobów. Można wyleczyć ją także wymrażając nadżerkę. Kolposkopia oraz cytologia powinny być wykonywane raz do roku. Podczas badania palpacyjnego, badane są przydatki. W rękawiczkach wkładane są do pochwy dwa palce, dzięki temu lekarz ginekolog trzyma miedzy palcami obu rąk macicę oraz przydatki. Badanie jest teoretycznie bezbolesne.

Koktail Gapika

Jakiś czas temu polska opinia publiczna żyła komentarzami na temat publikacji filmu z udziałem prof. dr hab Lechosława Gapika, autorytetu w dziedzinie terapii, psychoterapii i seksuologii. Na tymże filmie widać wyraźnie próbę badania piersi pacjentki przez znanego profesora. Pacjentka jednak nie zgłosiła się na badanie piersi a poprosiła o pomoc w rozwiązaniu swoich problemów seksuologicznych.
tampony
Dotyk jakiemu została poddana wychodzi zdecydowanie poza jakiekolwiek oddziaływanie terapeutyczne. Można sobie wyobrazić sytuację, że pacjentka jest po usunięciu piersi i nosi implanty. Wtedy tego typu działanie mogłoby doprowadzić do poważnego rozstroju nerwowego i tylko pogłębić problem. Seksuolog nie ma zresztą prawa do dotykania pacjentki. W zasadzie odstępstwem wśród specjalizacji lekarskich jest tutaj dermatolog, ale i tutaj zawsze i bezwzględnie wymagana jest zgoda pacjenta.

Autorska metoda prof. Gapika to według pacjentki wyraźne molestowanie, przestępstwo które nie jest jednak ścigane z urzędu a z oskarżenia prywatnego. Po publikacji materiału w programie Uwaga w TVN, do mediów zgłaszają się kolejne kobiety, które prof. Gapik poddał “nowatorskiej terapii”, polegającej na dotykaniu miejsc intymnych. Jedna z kobiet po 3 wizytach zrezygnowała z tej “terapii”, po tym jak prof. Gapik nakazał jej przyjść w dniu gdy nie będzie miała okresu. Opinia publiczna oczekuje na zgłoszenia również od mężczyzn, których tą terapią próbował leczyć znany profesor – prezes i przewodniczący kilku towarzystw terapeutycznych. W najbliższym czasie do zarzutów powinna ustosunkować się prokuratura i dopiero wtedy będzie można z całą pewnością powiedzieć czy “Koktail Gapika” to skuteczna i nowatorska metoda leczenia zaburzeń seksualnych, jak chce profesor, czy też zwykłe molestowanie, podlegające karze ograniczenia wolności zgodnie z Kodeksem Karnym.

Badania prenatalne

Badania prenatalne przeznaczone są do wykrywania wad genetycznych płodu, takich jak na przykład zespół Downa. Badania prenatalne przeprowadza się pomiędzy jedenastym a czternastym tygodniem ciąży. Inna nazwa tego badania to badania przesiewowe. Badanie polega w pierwszej kolejności na pobraniu krwi, z której będzie można otrzymać surowicę, niezbędną do przeprowadzania badania genetycznego. Następnie wykonuje się USG płodu, aby ocenić płód i porównać stan płodu z jego wiekiem itp. Badania pozwalają wyliczyć ryzyko wystąpienia wad genetycznych.
tampony

Test PAPP-A jest standardem w przypadku kobiet ciężarnych. Skuteczność testu wynosi 90% i daje tyle szans na wykrycie wady u płodu w tak wczesnym okresie ciąży. Wykonuje się również badania przesiewowe w teście potrójnym, polegające na wykrywaniu takich wad jak rozszczep kręgosłupa czy wada cewy nerwowej. Badania prenatalne nie należą do badań inwazyjnych, są bezpieczne dla mamy i jej dziecka. Mogą jednak wywoływać na początku niepokój, gdyż żadna mama nie chce się dowiedzieć, że coś jest z jej dzieckiem nie tak.

Wczesna diagnoza jest informacją, która pozwala podjąć właściwe kroki w przypadku wykrycia jakiejś wady. Dzięki temu zwiększa się poziom poczucia bezpieczeństwa, gdy badania nie wskazują żadnych nieprawidłowości, a ciąża nie jest zagrożona.

Zaburzenia hormonalne

Zaburzenia hormonalne w dwudziestu pięciu procentach przypadków odpowiedzialne są za niepłodność u kobiet. Niedrożność jajowodów stanowi szacunkowo od 30 do 35 procent zaburzeń tego rodzaju. Zaburzenia drożności jajowodów wywoływane są przez zakażenia mikroorganizmami przenoszonymi drogą płciową. Zaliczyć można do nich rzeżączkę oraz chlamydię. Zaburzenia hormonalne doprowadzają do braku owulacji lub też jej nieprawidłowym przebiegiem. Do innych przyczyn niepłodności zalicza się edometriozę, chorobę polegającą na przedostawaniu się fragmentów błony śluzowej macicy przez jajowody do jamy brzusznej podczas miesiączki. Tam ulegają powiększeniu i prowadzą do stanów zapalnych i powstawania blizn.

Zaburzenia budowy narządu rodnego mogą również przyczynić się do problemu z płodnością. Do takich zaburzeń możemy zaliczyć wszelkiego rodzaju mięśniaki macicy, przegrody macicy lub pochwy oraz macica dwudrożna. Co najmniej jedna na dziesięć par ma problem z poczęciem dziecka. Taki stan w długim okresie prowadzi do depresji. Dodatkowo mogą pojawić się wtedy zaburzenia apetytu oraz bezsenność, które są ściśle związane z przeżywaniem straty możliwości urodzenia dziecka. Czasami prosta operacja mięśniaka lub leczenie w obrębie śluzu szyjkowego przynosi pozytywne rezultaty.

Testy ciążowe

Test ciążowy pozwala określić czy kobieta jest czy nie jest w ciąży. Skuteczność tego testu wynosi około dziewięćdziesięciu procent. Natomiast stu procentowa poprawność testu możliwa jest tylko gdy badanie jest laboratoryjne, a więc do sprawdzenia pobiera się próbkę krwi i moczu.

Domowy test ciążowy kobieta może wykonać w domu, zanim uda się do swojego ginekologa. Do testów dostępnych w aptekach zalicza się test na obecność hormonu gonadotropiny kosmówkowej (HCG). Test dotyczy krwi oraz moczu kobiety ciężarnej. Test najlepiej jest wykonywać rano, gdy stężenie gonadotropiny kosmówkowej jest największe.

Test paskowy polega na zrobieniu próby w czystym zbiorniku z moczem, do którego na kilka sekund zanurza się pasek testowy. Kilka sekund później można już odczytać wynik. Test strumieniowy wymaga jedynie przytrzymania przez kilka sekund paska testowego w strumieniu moczu. Wynik pokazuje się kilka sekund później. Przy teście płytkowym używa się załączonej do testu specjalnej pipety, za pomocą której nakłada się próbkę moczu na powierzchnię płytki testowej. W taki sposób otrzymuje się w kilka sekund gotowy wynik testu ciążowego.

Badania USG dają pewność występującej ciąży. W czasie badań USG lekarz jest w stanie ocenić stan rozwijającego się płodu, wykryć ewentualne wady płodu. USG płodu można wykonywać w technice 2D jak i 3D.

Hormony u kobiet

Mniej więcej trzydzieści do czterdziestu procent przypadków niepłodności u kobiet zdarza się z przyczyn hormonalnych. Hormony regulują wiele procesów w organizmie, regulują one na przykład działanie jajników oraz są odpowiedzialne za utrzymanie ciąży. Zaburzenia hormonalne mogą być wynikiem hiperprolaktynemii, czyli wysokiego stężenia prolaktyny, która zahamowuje owulację oraz zmniejszenia wydzielanie progesteronu, żeńskiego hormonu płciowego, pomagającego w zagnieżdżaniu się zapłodnionej komórki jajowej. Istnieje również zaburzenie fazy luteralnej, a więc drugiej fazy cyklu miesiączkowego. Poziom progesteronu w tej sytuacji znacznie się zmniejsza, jak również ciałko żółte, czyli przekształcony pęcherzyk jajnikowy działa nieprawidłowo. Za nieprawidłową produkcję hormonów odpowiadają choroby tarczycy lub jajników. Zespół policystycznych jajników występuje gdy w nadmiarze produkowane są przez jajniki hormony męskie. W wyniku takiego procesu pęcherzyki nie dojrzewają, na jajnikach natomiast zaczynają się pojawiać torbiele lub cysty. Choroby tarczycy mogą wywoływać zaburzenia miesiączkowania i płodności. Tarczyca jest organem odpowiedzialnym za bardzo wiele procesów w organizmie. Jej rozregulowanie, czyli nadczynność lub niedoczynność, może mieć nawet poważne konsekwencje dla organizmu.

Chlamydia

Coraz bardziej nowoczesny sprzęt i coraz większa wiedza specjalistów pozwala na częstsze wykrywanie zakażeń bakteryjnych, których powodem jest obecność bakterii Chlamydia pneumoniae lub Chlamydia trachomatis w organizmie. Coraz wcześniejszy wiek rozpoczęcia życia seksualnego oraz brak używania zabezpieczeń jest powodem rosnącego zaniepokojenia wśród epidemiologów.

Drobnoustroje potrafią wnikać w błony śluzowe, a więc korzystanie z tej samej toalety, basenu czy sauny co osoby zarażone może doprowadzić do zarażenia. Bakteria może przez długi czas rozwijać się niezauważona, następnie zacząć atakować poszczególne organy, układ nerwowy lub spowodować zapalenia układu moczowego i rodnego kobiety, po sytuację poronienia. Chlamydia może zostać przekazana z matki na dziecko podczas porodu, na przykład w czasie wykonywania cesarskiego cięcia. Noworodki zakażone chlamydią doznają zakażenia spojówek, gałki ocznej oraz płuc. Powikłania poporodowe mogą doprowadzić do zapalenia błony śluzowej macicy.

Leczenie w przypadku zakażenia jest długotrwale i polega na terapii antybiotykowej. W celu oczyszczenia środowiska najbliższego z obecności bakterii, terapii powinien również poddać się partner seksualny. W innym wypadku leczenie jest nieskuteczne, dochodzi do ponownego zakażenia i bakteria może rozwijać się nadal.

Endometrioza

Endometrioza jest schorzeniem , które trudno jest jednoznacznie opisać i jeszcze trudniej zdiagnozować, jednak dotyczy ono coraz większej liczby dziewczynek i kobiet w wieku rozrodczym. Polega ona na obecności czynnych struktur błony wyścielającej macicę, poza jej jamą. Mogą być to drogi rodne (jajowody, jajniki), jelita, otrzewna a nawet płuca i mózg. Zmiany, czyli guzki lub torbiele mogą pojawić się również w miejscach blizn po operacjach i cesarskim cięciu. Aktualnie jedynym uznawanym badaniem umożliwiającym jednoznaczne zdiagnozowanie tego schorzenia jest laparoskopia i wykonanie biopsji z wycinka zmienionej chorobowo tkanki.
Najczęstszym objawem endometriozy są bóle w okolicy podbrzusza pojawiające się w okresie przedmiesiączkowym i podczas miesiączki. Trwają one kilka dni (nawet do tygodnia), początkowo nasilają się, a ustępują z końcem krwawienia. Innymi objawami są bóle podczas i po stosunku, bezpłodność, obfite krwawienia, bolesne owulacje, a także długotrwałe zmęczenie, bolesne wypróżnianie i bóle krzyża podczas miesiączki, biegunka, zaparcia lub inne dolegliwości jelitowe w tym czasie. W zaawansowanych stopniach endometriozy tworzą się twarde, włókniste zrosty, które powodują zniekształcenie oraz unieruchomienie narządów objętych chorobą.
Jeśli kobiecie chorującej na endometriozę uda się zajść w ciążę, jest duże prawdopodobieństwo, że objawy ustąpią całkowicie, a po porodzie dojdzie do samoistnego wyleczenia oraz martwicy i rozpadu ognisk chorobowych.
Endometriozę leczy się dwiema metodami: zachowawczą, która polega na podawaniu pacjentce hormonów najczęściej w formie tabletek antykoncepcyjnych, po to, aby zatrzymać miesiączkowanie. Jeśli leczenie jest nieskuteczne, pozostaje zabieg operacyjny, który przy mniejszych zmianach można wykonać laparoskopowo, dzięki czemu okres rekonwalescencji znacząco się skraca.