Endometrioza jest schorzeniem , które trudno jest jednoznacznie opisać i jeszcze trudniej zdiagnozować, jednak dotyczy ono coraz większej liczby dziewczynek i kobiet w wieku rozrodczym. Polega ona na obecności czynnych struktur błony wyścielającej macicę, poza jej jamą. Mogą być to drogi rodne (jajowody, jajniki), jelita, otrzewna a nawet płuca i mózg. Zmiany, czyli guzki lub torbiele mogą pojawić się również w miejscach blizn po operacjach i cesarskim cięciu. Aktualnie jedynym uznawanym badaniem umożliwiającym jednoznaczne zdiagnozowanie tego schorzenia jest laparoskopia i wykonanie biopsji z wycinka zmienionej chorobowo tkanki.
Najczęstszym objawem endometriozy są bóle w okolicy podbrzusza pojawiające się w okresie przedmiesiączkowym i podczas miesiączki. Trwają one kilka dni (nawet do tygodnia), początkowo nasilają się, a ustępują z końcem krwawienia. Innymi objawami są bóle podczas i po stosunku, bezpłodność, obfite krwawienia, bolesne owulacje, a także długotrwałe zmęczenie, bolesne wypróżnianie i bóle krzyża podczas miesiączki, biegunka, zaparcia lub inne dolegliwości jelitowe w tym czasie. W zaawansowanych stopniach endometriozy tworzą się twarde, włókniste zrosty, które powodują zniekształcenie oraz unieruchomienie narządów objętych chorobą.
Jeśli kobiecie chorującej na endometriozę uda się zajść w ciążę, jest duże prawdopodobieństwo, że objawy ustąpią całkowicie, a po porodzie dojdzie do samoistnego wyleczenia oraz martwicy i rozpadu ognisk chorobowych.
Endometriozę leczy się dwiema metodami: zachowawczą, która polega na podawaniu pacjentce hormonów najczęściej w formie tabletek antykoncepcyjnych, po to, aby zatrzymać miesiączkowanie. Jeśli leczenie jest nieskuteczne, pozostaje zabieg operacyjny, który przy mniejszych zmianach można wykonać laparoskopowo, dzięki czemu okres rekonwalescencji znacząco się skraca.
Seks w czasie miesiączki
Wiele kobiet unika zbliżenia w czasie okresu. Tymczasem okazuje się, że nie najmniejszych przeciwwskazań, aby podczas krwawienia miesięcznego nie uprawiać seksu. Należy tylko pamiętać o kilku zasadach.
Seks w czasie miesiączki zaleca się przede wszystkim tym kobietom, które borykają się z silnym bólem. W trakcie orgazmu wydzielają się bowiem substancje mające działanie przeciwbólowe. Do tego dochodzi ogromny relaks i odprężenie.
Decydując się na seks w czasie miesiączki, trzeba pamiętać o szczególnej higienie. W tym okresie pochwa kobiety jest bowiem mocno narażona na rozmaite infekcje. Zaleca się stosowanie prezerwatywy. Partner powinien także przed stosunkiem wziąć prysznic lub kąpiel. Dzięki temu ilość bakterii, które obecne są na jego ciele, istotnie się zmniejszy. Kąpiel wskazana jest też w przypadku kobiety. Dokładne umycie miejsc intymnych pozwoli jej czuć się komfortowo.
Seks w czasie miesiączki jest szczególnie mocno obarczony ryzykiem zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą płciową. Dlatego tak ważne jest, aby w tym okresie nie decydować się na przypadkowe kontakty seksualne.
Co to jest menopauza?
Menopauza to naturalny proces biologiczny, przez który przechodzą wszystkie kobiety. Fachowo termin ten odnosi się do ostatniej miesiączki w życiu. Okres prowadzący do tego zjawiska oraz kolejny etap po nim lekarze łączą w jeden termin – czyli tzw. przekwitanie (inaczej klimakterium).
Kobiety przestają miesiączkować ze względu na przysadkę mózgową, która zwalnia tempo produkcji hormonów odpowiedzialnych za owulację. Jajniki przestają produkować jajeczka i kobieta nie jest w stanie zajść w ciążę. Z procesem tym, co wydaje się oczywiste, łączy się także zaniechanie wzrostu błony śluzowej macicy. Nie musi ona złuszczać się co miesiąc, zatem nie pojawiają się żadne objawy miesiączkowania. Początkowo przekwitanie objawia się delikatnie. Kobieta zauważa pewnego rodzaju zaburzenia w cyklu miesiączkowym. Po pewnym czasie miesiączki już w ogóle się nie pojawiają.
Menopauza u kobiet w Polsce najczęściej powstaje ok. 50 roku życia. Jest to jednak tylko średnia arytmetyczna – przekwitanie może rozpocząć się nawet tuż po 40 urodzinach lub nawet po 60. Co ważne, objawy klimakterium pojawiają się na parę lat przed całkowitym zatrzymaniem miesiączkowania. Dzieje się tak, ponieważ produkcja hormonów kobiecych jest wygaszana stopniowo.
Długotrwały brak miesiączki – przyczyny i skutki
Gdy miesiączka spóźnia nam się o kilka lub kilkanaście dni, na ogół nie mamy poważniejszych powodów do niepokoju. Gdy jednak jej nieobecność przedłuża się, a my wiemy, że nie jesteśmy w ciąży, a nasz wiek nie wskazuje na zbliżającą się menopauzę, nie ukrywamy, że jesteśmy zaniepokojone. Okazuje się, że dzieje się tak nie bez przyczyny.
Bardzo często długotrwały brak miesiączki ma wiele wspólnego ze zmianami, jakie zachodzą w naszym życiu. Bywa skutkiem gwałtownego spadku wagi, stresów i intensywnych przeżyć emocjonalnych, jakich doświadczamy. Niejednokrotnie problem jest jednak spowodowany nieprawidłowym funkcjonowaniem tarczycy, przedwczesnym zakończeniem aktywności jajników, a nawet zmianami o charakterze nowotworowym, jeśli więc czas pomiędzy cyklami niepokojąco się przedłuża, warto skontaktować się z lekarzem.
Najpoważniejszym skutkiem długotrwałego braku miesiączki jest wzrost poziomu trudności z zajściem w ciążę. Niebezpieczne mogą być jednak również zmiany w gospodarce hormonalnej stanowiące często zagrożenie dla całego organizmu.