HPV | Macica

HPV – rak szyjki macicy

Jedną z poważniejszych chorób, którą zajmuje się ginekologia jest rak szyjki macicy. Za główną jego przyczynę uznaje się wirus HPV, czyli że choroba nie jest zależna od uwarunkowania genetycznego. Wirus ten, przenoszony jest drogą płciową. Wirus brodawczaka ludzkiego HPV istnieje w ponad 150 odmianach i statystycznie połowa mężczyzn i kobiet aktywnych seksualnie może być jego nosicielem. Dlatego też kobiety, które mogą podejrzewać u siebie obecność wirusa, powinny robić częste badania lekarskie.

Cytologia i kolposkopia są metodami, które pozwalają wykryć raka szyjki macicy z prawie 100% skutecznością. Jest to bardzo ważne, ponieważ wczesne wykrycie jest podstawą sukcesu wyleczenia pacjentki z choroby. Przeciwko wirusowi HPV można się zaszczepić. Jest to jedna z metod zaradczych. Poza tym, regularne wizyty u ginekologa są w tym przypadku bardzo zalecane.

Badanie cytologiczne polega na pobraniu wymazu z szyjki macicy. Powinno być ono robione raz w roku po pierwszej inicjacji seksualnej a później nie rzadziej niż co 3 lata. W leczeniu farmakologicznym wyróżnia się indol-3-karbinol, czyli związek wywodzący się z glukozynolatów, głównie roślin tj. brokuły, brukselka, kapusta, kalafior. Związek ten ma właściwości ochronne. Chroni komórki przed wnikaniem substancji degenerujących, trucizn.

Macica | Schorzenia

Mięśniaki macicy

Mięśniaki to jedna z najpowszechniejszych chorób kobiecych, ponieważ stanowią one 95% łagodnych guzów narządów płciowych. Są to niezłośliwe nowotwory zbudowane z komórek mięśni gładkich, które nadmiernie się namnażając tworzą guz – mięśniak. Rzadko występują one pojedynczo, zazwyczaj jest ich kilka lub kilkanaście. Gdy jest ich bardzo dużo, macica traci swój fizjologiczny kształt i wielkość, taki stan lekarze nazywają macicą mięśniakowatą.
Na mięśniaki cierpi 20% kobiet po 35 roku życia 50% kobiet miesiączkujących po 50-tce, rzadziej występują u kobiet młodszych, a incydentalnie u tych przed okresem dojrzewania i po menopauzie. Przyczyny ich powstawania nie są do końca znane, ale wiadome jest, że sprzyjają im zaburzenia hormonalne, a konkretniej wysoki poziom estrogenów przy niskim poziomie progesteronu. Zaobserwowano również skłonność do dziedziczenia tej dolegliwości oraz częstsze występowanie u kobiet, które nie rodziły.
Diagnostyka mięśniaków ma najczęściej prosty i nieinwazyjny charakter, ponieważ w większości przypadków wystarczające jest zwykłe badanie ginekologiczne oraz USG endowaginalne.
Leczenie uwarunkowane jest następującymi czynnikami: wielkość i liczba guzów, ich umiejscowienie, szybkość wzrostu, nasilenie objawów, wiek pacjentki, to czy rodziła i czy planuje mieć jeszcze dzieci oraz jej wolę. Zastosować można terapię hormonalną polegającą na wprowadzeniu pacjentki w sztuczny stan menopauzy, usunięcie guza laparoskopowo lub przez laparotomię oraz usunięcie trzonu macicy wraz lub bez jajników i szyjki macicy.